Amaç:
Bu çalışma, Ruuska-Vesikari klinik skorlama sistemi ile akut gastroenteritli (AGE) çocuklarda enteropatojenleri karşılaştırmayı ve rotavirüs (RV) aşılamasını, hastanede kalış süresini ve klinik şiddetini değerlendirmeyi amaçlamıştır.
Yöntemler:
2014-2018 yılları arasında üçüncü basamak bir hastanenin pediatri bölümüne başvuran, 1 ay ile 18 yaş arasında servis yatışı olan 642 çocuğu kapsayan retrospektif veri tabanlı bir çalışma gerçekleştirilmiştir.
Bulgular:
Hiçbir hastada RV aşısı yapılmadığı raporlanmıştır. Altıyüz kırk iki hastadan 179’u RV enteriti (%27,9), 22’si adenovirüs enteriti (%3,4), 14’ü Entamoeba histolytica enteriti (%2,2), 11’i Giardia enteriti (%1,7) ve 413’ü tanımlanamayan AGE patojeni (%64,3) nedeniyle hastaneye yatırılmıştır. Ruuska-Vesikari skoru hastanede kalış süresiyle ilişkili saptanmamıştır (p=0,31; r=0,04). Kış mevsiminde (%26,8) ve Nisan ayında (%16,8) diğer zamanlara göre RV enteriti daha yüksek görülmüştür. RV olgularının çoğu (%36,9) 12 ile 24 aylık yaş aralığında anlamlı derecede sık raporlanmıştır. AGE’li çocukların klinik şiddeti hafif, orta ve ağır klinik olarak sınıflandırılmıştır (sırasıyla %14,5, %35,5 ve %50). Tüm RV olgularının %73,2’sinde ağır hastalık kliniği (Ruuska-Vesikari skoru, ≥11) olup diğer patojenlere göre daha yüksek Ruuska-Vesikari skoru görülmüştür (p<0,001).
Sonuç:
Bu çalışmada RV aşısı olmayan çocuklarda hastane yatışında en çok tanımlanan AGE patojeni RV olmuştur. Gelecek çalışmalarda RV aşısı olan ve olmayan AGE olgularını karşılaştıran çalışmalar sağlık politikaları geliştirilmesine yardımcı olacaktır.
Anahtar Kelimeler: İshal, gastroenterit, pediatri, rotavirüs, Ruuska-Vesikari skoru