Amaç:

Bu çalışma intörn doktorların gelecek ile ilgili kaygı durumları yanı sıra etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır.

Yöntemler:

Kesitsel tipteki bu analitik araştırma Eylül 2015- Şubat 2016 tarihleri arasında aile hekimliği stajı yapan 296 son sınıf öğrencisinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmacılar tarafından hazırlanan sosyo-demografik bilgileri içeren anket formu ile Algılanan Stres Ölçeği (ASÖ), Durumluk ve Sürekli Kaygı Ölçeği 2 (State-Trait Anxiety Inventory - STAI TX-2) uygulanmıştır.

Bulgular:

Çalışmaya katılanların %47,3’ü (n=140) kız ve %52,7’si (n=156) erkek olup kız ve erkek öğrencilerin yaş ortalaması sırasıyla 23,83±1,18 ve 24,13±1,18 yıl olarak bulunmuştur. Öğrencilerin %51,8’i (n=142) arkadaşıyla birlikte, %34,3’ü (n=103) ailesiyle birlikte, %12,8’i (n=38) ise yurtta kalmaktadır. Katılımcıların %81,8’i (n=242) meslek kaygısı taşımaktadır. Mesleki kaygı taşıyan kız öğrencilerin sıklığı, erkek öğrencilerden anlamlı olarak daha fazla idi (χ2 =5,167, p<0,05). Tıp eğitimi sırasında öğrencilerin %68,9’u (n=204) sözlü sınavlar, %18,9’u (n=56) kıdemli personel ile iletişim kuramama, %27,0’ı (n=80) vizitlerde hasta sunulması, %22,3’ü (n=66) yanlış tanı koyma, %15,9’u (n=47) psikiyatrik hastadan anamnez alma, %16,6’sı (n=49) vaka sunma konusunda zorlandıklarını belirtmişlerdir.

Sonuç:

Hekimlik toplum tarafından yüksek gelirli ve iş garantili bir meslek olarak görülmektedir. Ancak tıp fakültesi son sınıf öğrencilerinin gelecekle ile ilgili mesleki kaygılarının yüksek oranda olduğu ortaya konmuştur. Nedenleri ve çözümleri ile ilgili daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.

Anahtar Kelimeler: Tıp eğitimi, mesleki kaygı, anksiyete