ÖZET

Sonuç:

Klinik olarak kolanjitin eşlik ettiği durumlarda her iki yaş grubunda stentleme ihtiyacı daha yüksekti. ERCP’nin başarı oranı tek bir faktörden değil, işlemin zorluğunu artıran tüm klinik ve patolojik faktörlerden etkilenmektedir.

Bulgular:

ERCP ile safra kanalı taşlarının temizlenmesi en önemli invaziv endoskopik girişimdir. Bu işlemle bilindiği gibi birçok nedenden dolayı tek bir girişimde sonuç almak mümkün olmamaktadır. Bu durumun hangi durumlarda tekrar edilebileceğinin tahmin edilebilmesi endoskopist ve hastalar için önemlidir. Bu çalışmanın sonuçlarına göre ileriki yaşlarda koledok çapı genişliği ve taş sayısı artmaktadır. Genç hastalarda ise dar koledok, anklave taşlar ve bu tabloya eşlik eden pankreatit durumlarında tekrarlayıcı ERCP olasılığının daha fazla olduğu görülmektedir. Her iki yaş grubunda bu tablolara eşlik eden kolanjit tablosunda stent koyma ihtiyacı daha fazladır. ERCP’de başarıyı tek bir faktör değil işlem zorluğunu artıran tüm klinik ve patolojik faktörler etkilemektedir.

Yöntemler:

2005-2020 yılları arasında tek cerrahi endoskopiste ait veriler retrospektif olarak irdelendi. Tek seansta safra kanalı taşları temizlenen 100 olguyla erken dönemde ERCP tekrarı gereken diğer 100 olguya ait bulgular karşılaştırıldı. Hastaların demografik bulguları, laboratuvar incelemeleri, koledok taşlarının zorluğu, kolanjit tabloları, hastalara ait anatomik ve patolojik durumlar, ERCP işlemini zorlaştıran faktörler ve sonuç olarak her iki grupta bu sonuçların post-ERCP komplikasyonlarına etkisi araştırıldı.

Amaç:

Bu çalışmanın amacı koledok taşı ön tanısıyla endoskopik retrograd kolanjiyopankreatografi (ERCP) işlemi yapılan hastalarda tekrarlayıcı ERCP gereksiniminin hangi durumlarda arttığının ortaya konmasıdır.