ÖZET

Amaç:

Bu çalışma, Ruuska-Vesikari klinik skorlama sistemi ile akut gastroenteritli (AGE) çocuklarda enteropatojenleri karşılaştırmayı ve rotavirüs (RV) aşılamasını, hastanede kalış süresini ve klinik şiddetini değerlendirmeyi amaçlamıştır.

Yöntemler:

2014-2018 yılları arasında üçüncü basamak bir hastanenin pediatri bölümüne başvuran, 1 ay ile 18 yaş arasında servis yatışı olan 642 çocuğu kapsayan retrospektif veri tabanlı bir çalışma gerçekleştirilmiştir.

Bulgular:

Hiçbir hastada RV aşısı yapılmadığı raporlanmıştır. Altıyüz kırk iki hastadan 179’u RV enteriti (%27,9), 22’si adenovirüs enteriti (%3,4), 14’ü Entamoeba histolytica enteriti (%2,2), 11’i Giardia enteriti (%1,7) ve 413’ü tanımlanamayan AGE patojeni (%64,3) nedeniyle hastaneye yatırılmıştır. Ruuska-Vesikari skoru hastanede kalış süresiyle ilişkili saptanmamıştır (p=0,31; r=0,04). Kış mevsiminde (%26,8) ve Nisan ayında (%16,8) diğer zamanlara göre RV enteriti daha yüksek görülmüştür. RV olgularının çoğu (%36,9) 12 ile 24 aylık yaş aralığında anlamlı derecede sık raporlanmıştır. AGE’li çocukların klinik şiddeti hafif, orta ve ağır klinik olarak sınıflandırılmıştır (sırasıyla %14,5, %35,5 ve %50). Tüm RV olgularının %73,2’sinde ağır hastalık kliniği (Ruuska-Vesikari skoru, ≥11) olup diğer patojenlere göre daha yüksek Ruuska-Vesikari skoru görülmüştür (p<0,001).

Sonuç:

Bu çalışmada RV aşısı olmayan çocuklarda hastane yatışında en çok tanımlanan AGE patojeni RV olmuştur. Gelecek çalışmalarda RV aşısı olan ve olmayan AGE olgularını karşılaştıran çalışmalar sağlık politikaları geliştirilmesine yardımcı olacaktır.