ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı kapalı kama valgizasyon osteotomisi tekniğinin nörolojik komplikasyonlarını elektrofizyolojik yöntemlerle araştırmaktır.

Yöntemler:

Ortalama yaşları 52,75 (±5,39) olan varus deformitesi bulunan medial gonartrozlu 11 hastanın 11 ekstremitesi çalışmaya alınarak mevcut varus deformitelerini düzeltme amacıyla uygulanan kapalı kama valgizasyon osteotomisi uygulanan hasta grubu çalışmaya dahil edilmiştir.

Bulgular:

Nervus peroneus süperfisialis amplitüdü incelendiğinde ameliyat öncesine göre ameliyat sonrası ortalama olarak anlamlı şekilde azalma saptanmıştır. Ameliyat öncesi ortalama N. peroneus süperfisialis amplitüdü 12,77 iken ameliyat sonrası ortalama değer 5,44 olarak bulunmuştur (p<0,05). Diğer sinir ileti hızları incelemelerinde ise ameliyat öncesi ve sonrası arasında istatiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır.

İğne Elektromyografi (EMG) çalışmasında ise 4 hastada ameliyat sonrası incelemede nörojen tutulum saptanmıştır. Dört hastanın tamamında m. ekstansör hallusis longus iğne EMG çalışmasında denervasyon saptanmıştır. İki hastanın musculus tibialis anterior iğne EMG çalışmasında nörojen tutulum saptanmıştır. Bunlardan birinde denervasyon saptanmıştır. Bir hastada m. ekstansör dijitorum brevis iğne EMG çalışmasında denervasyon saptanmıştır.

Sonuç:

Kapalı kama osteotomi tekniğinde kullanılan fibula osteotomisi güvenli bölgeden yapılmasına rağmen elektrofizyolojik inceleme sonuçları bu bölgenin güvenli olduğu konusunda şüphe uyandırmaktadır. (JAREM 2014; 1: 12-7)