ÖZET

Sonuç:

miRNA-129-3p’nin osteoartrit patofizyolojisinde rol oynayabileceği düşünülmektedir. miRNA-129-3p’yi OA için bir biyobelirteç veya tedavi hedefi olarak kullanmak için kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.

Bulgular:

Bu çalışmada siliyogenez, IL-17 ve osteoprotegerin ile ilişkili olduğunu düşündüğümüz miRNA-129-3p, kontrol grubuna göre hastaların sinovyal sıvılarında 1,54 kat daha yüksek bulundu (p<0,01).

Yöntemler:

Hasta grubu ilerlemiş diz OA’sı olan 31 kişiden oluşuyordu. Kontrol grubu olarak kıkırdak hasarı olmayan ön çapraz bağ rüptürü olan 13 hasta seçildi. Total diz artroplastisi ve artroskopik rekonstrüksiyon sırasında sinoviyal sıvı örnekleri toplandı. Santrifüjden sonra numuneler -80 °C’lik bir soğutucuda saklandı. miRNA-129-3p ekspresyonları, ters transkriptaz-polimeraz zincir reaksiyonu ile incelendi. RNU44 molekülü referans olarak kullanıldı. Moleküllerin ekspresyonunu hesaplamak için 2-ΔΔCt yöntemi kullanıldı. İstatistiksel karşılaştırmalar Student’s t-testiyle yapıldı. Kategorik değişkenler arasındaki oranlar veya ilişkilerdeki farklılıkları belirlemek için Pearson ki-kare testi kullanıldı. Tüm olgular için istatistiksel anlamlılık p<0,05 olarak belirlendi.

Amaç:

Bu çalışmanın amacı, primer diz osteoartriti (OA) olan hastaların sinovyal sıvılarındaki miRNA-129-3p ekspresyonlarını araştırmak ve böylelikle OA patofizyolojisinde altta yatan moleküler mekanizmaların aydınlatılmasına katkıda bulunmaktır.