ÖZET

Sonuç:

Dallanma anomalilerinin radyolojik değerlendirmesi potansiyel klinik sonuçları nedeniyle çok önemlidir. BT, trakeobronşiyal dallanma anomalilerinin değerlendirilmesinde başarılı bir görüntüleme yöntemidir. Lob bazlı sınıflamanın kullanılması bu anomalilerin saptanmasını ve sınıflandırılmasını kolaylaştıracaktır.

Bulgular:

Trakeobronşiyal dallanma anomalileri 1000 hastanın 102’sinde (491 kadın, 509 erkek) saptandı. Hastaların 92’sinde izole bir anomali gözlenirken, 5 hastada iki ayrı anomali vardı. Preeparteriyel bronşlar 8 hastada, sol prehiparteriyel bronşlar 2 hastada, sağ suprasuperior bronşlar 9 hastada, sağ subsuperior bronşlar 33 hastada, sol subsuperior bronşlar 38 hastada ve aksesuar kardiyak bronşlar 7 hastada gözlendi. Tek bir sağ trakeal bronş, posteparteriyel bronş, sağ trakeal divertikül, yukarı doğru yer değiştirmiş orta lob bronşu ve situs inversus saptandı. Tespit edilen konjenital trakeal bronş anomalilerinin 11’i yer değiştirmiş ve 82’si süpernümererdi.

Yöntemler:

Erişkin 1000 hastanın toraks BT incelemeleri retrospektif olarak değerlendirildi. Trakeal divertikül, trakeal bronş, aksesuar kardiyak bronş, üst loblar ve sağ orta lob dallanma anomalileri, subsuperior ve suprasuperior bronş, sağ ve sol izomerizm, situs inversus ve köprü bronşların sıklıkları, lokalizasyonları ve tipleri değerlendirildi.

Amaç:

Trakeobronşiyal ağaç, birçoğu asemptomatik olan ve yetişkinliğe kadar tanımlanamayan çeşitli anatomik varyantlara sahiptir. Bu çalışmanın amacı erişkin hastalarda trakeobronşiyal dallanma anomalilerini toraks bilgisayarlı tomografisi (BT) kullanarak göstermektir.